De muzikant Ketil Bjornstad voorstellen hoeft eigenlijk allang niet meer: de man wordt dit jaar 66 en heeft er dezer dagen vijftig jaar podium op zitten. Dat geen vanzelfsprekend aanleiding to een reeks feestelijkheden, waarvan het openingsconcert van het Oslo Jazz Festival op 11 augustus er eentje zal zijn. De aftrap van deze absoluut terechte terugblikperiode wordt gegeven met deze 4 CD-box, samen goed voor bijna 5 uur typische Bjørnstad muziek.

De eerste drie van deze CD’s werden een dik dozijn jaren geleden al eens uitgegeven, maar zijn al heel lang niet meer te vinden. Op die drie CD’s, die eigenlijk net zo goed aan Rainbow studio-eigenaar en producer Jan Erik Kongshaug en aan de fameuze Steinway piano’s gewijd zijn, vind je respectievelijk de laatste plaat die opgenomen werd in de oorspronkelijke Rainbow studio (CD1- Final Rainbow Session), de eerste die in de nieuwe studio opgenomen werd (CD2- First New Rainbow Session) en het toenmalige directe uitvloeisel van die eerste plaat die in de nieuwe studio op de nieuwe Steinway opgenomen werd (CD3 - The New Steinway Rainbow Session). Alle drie deze cds dateren uit 2004.

Eén pianist dus, twee studio’s, drie piano’s, vier cd’s en, voor die vierde plaat, vijf redelijk recente sessies en heel veel bijzonder mooie muziek, die, naar aanleiding van het klaarstomen van deze box, tot één geheel aan elkaar gelast werden voor CD4 (The Last Session). Ik zie mezelf veel getallen hanteren, wat ergens naar wiskunde en dus ratio verwijst, terwijl Bjornstad net een heel intuïtieve pianist is, die speelt waar hij zich goed bij voelt en dus best een nummer over The Bleak Midwinter midden een hete zomer op te nemen. Bjørnstad laat ook nooit de kans voorbijgaan om de mensheid erop te wijzen dat een piano niet alleen een snaar- maar ook een percussie-instrument is en zingt in het boekje met voor de gelegenheid volledig geactualiseerde liner notes uitgebreid over de Steinway-vleugels.

We hebben hier dus te maken met een top-pianist, die top-instrumenten bespeelt en die in top-studio’s top-platen opneemt. Als je dat vier van die schijven in één box bijeenbrengt, is dat, noch min noch meer, een top-verzameling en een top-idee voor wie dezer dagen op zoek moet naar cadeautjes. Je hoort mij niet beweren dat ik deze verzameling al meer dan drie keer volledig gehoord heb, maar veel scheelt het niet. Het sterkste aan deze muziek is namelijk, dat je ze moeiteloos uren aan één stuk kunt beluisteren. Ketil weze bij deze van harte en welgemeend gefeliciteerd met zijn lange, mooie en hopelijk nog lang niet afgelopen carrière. Iemand die de mensen zo’n geschenk gééft, terwijl hij eigenlijk geschenken zou moeten krijgen…ik vind dat wat ongebruikelijk, maar ik ben er wel heel erg blij mee, want dit is, nog maar eens, Bjørnstad op z’n pianistieke best !

(Dani Heyvaert)